Che’nin BM’de yapmış olduğu konuşmayı dinledim. İspanyolca bilmem ama onun yüreğinden gelen kararlılığın, ateşin yansımalarını duydum sözcüklerde, sesinde. Fedanın inancın, cesaretin, tutkunun, aşkın ismi Che. Her şeyi geride bırakıp gidebilmenin, sorumluluğun ve atılımın adı. Söz ile eylemin birliğinin adı.Che sanki her yerdeydi. Kentlerde, kırda, dağda, evde, toprakta. Sekerek ilerliyordu yaşamda, hiçbir yeri yurdu bellemeden uçarcasına gidiyordu her yere.Che’nin sesi kuş sesiydi, kurşun sesiydi, ırmak sesiydi. Uçtu, aktı, düştü vurulup. Büyük öğretmendi içinde umut kalmayanlara, inancını yitirip teslim olanlara yılmamayı, insan olmayı, yaşamıyla gösterdi. Neye inandıysa neyi söylediyse onu yaşadı ve onu öldü. Kısaca Che insan olma çabasının adıydı.
