ben kendimi istedim ve ceddimi ötesi haram!
bir kılıç gibi konuştum kalbimle bu cümlede
yüzümü aynalarla örttüm eksik döndüm yüzüme
bu benim sahibi kaybolmuş sesimdir dedim
benden geçen her kervana inleyerek seslendim:
inkâr defterim kederim nerdedir kardeşlerim?
kalbimi okuduğum kuyulardan ses gelmeyince
suda büyüyen her ayna kadar eğildim içime
kandili yaktım gövdemin alevine indim ki ne!
kamburumu bağışlayacak asam yok bende
sustum böylece dilimin vedâsını aralayan bu yerde
harfimi düşürdüğüm her çöle karşı su besledim
öldür dedim tanrıya soyunu unutmuş her kavim için
hadi öldür! çöllerin künyesine bir oğul da sen ekle!
Veysi ERDOĞAN
