Uyandım sadece bir çocuk olarak,
Öylesine kuşkusuz güvenen
Her korkudan sonra ve her geceden
Seni tekrar göreceğini bilen.
Biliyorum, ne zaman ölçmeye kalksa düşüncem,
Ne denli derin, ne denli uzun, ne denli uzak-:
Sen ama sensin, sensin, sen
Zamanla çevrelenmiş titreşen.
Bence, sanki şimdi ben aynı zamanda
Çocuk, delikanlı ve adam ve daha fazlası.
Hissediyorum: Halka zenginleşir yalnızca
Ancak o tekrar geri döndüğünde.
Teşekkür ediyorum sana, sen ey derin güç,
Gitgide daha sessizce beni yoğuran
Sanki bir sürü duvarın arkasından;
Ancak şimdi sadelik dolar günüme
Ve kutsal bir yüz gibi
Düşer karanlık ellerime.
Rainer Maria RİLKE
