Sevdalı akşamlar tekin değildir,
Pek dolaşma gönül vîrânesinde
Gururlu güneşler boyun eğildir,
fiaka yoktur aşkın efsânesinde.
Çok mutlu yıldızlar çıktı çığırdan,
Farkı yoktur âşıkların sağırdan,
Önce dumanları başlar ağırdan,
Bir cezbeyim aşkın pervânesinde.
‹htimal vermezsin, hem inanmazsın,
Ateşler sarmıştır, sen uyanmazsın,
Mestolduktan sonra artık yanmazsın
Gönlüm gibi hikmet peymânesinde.
Taptığın mihraplar çöker bir anda,
Her şey olmuş bitmiş gibi meydanda
Tutuştu çırağlar, sevda devrânda
Yanıyorum sazın terânesinde.
Bir serseriyim ki dur aman bilmem,
Kalbinden başka hiç bir mekân bilmem,
Gök kandil olmuşum, âsumân bilmem
Bu mavi gözlerin meyhânesinde.
Karanlık zülfünü bir görmek için,
Göz kanat olmuştum cin melek için,
Bana yeter artar bûselik için
Hâtıra telleri dil şânesinde.
Gönül rebabında olamaz düzen,
Aşkım bu yıldızı yüzünden süzen,
Buluşuruz yarın geceye Neyzen
Cânânın kalbinde, gam lânesinde
Neyzen TEVFİK
