4. Sunturlu Bir Karanlık
dudakları ateş aldı narçiçeği
sonra tırnakları dikenli alev
yer gök yangın sıcağı sarışın
gümüş bir çil lira parlaklığı
şehveti kristal gibi tınlıyor
sunturlu bir karanlık edinmeli
taşkömürü siyahlığında bir gece
niye zenci bir herif olmasın
bıyıkları masmavi mıknatıslanmış
duman fışkırıyor erkekliğinden
o kadar acıkmıştır ki aydınlığı
doyurmaya bir gece yetmeyecek
birkaç zenciyi kolayca içerebilir
gözeneklerinden sızmalı karanlık
bütün deliklerinden içine dolmalı
‘Ayıp resimler’ bölümünden…
-5.
epeyce yaşlı
hantalca biraz
kapılardan sığmaz
erkek güzeli kadın
omuzları geniştir bilekleri kalın
gülmesi ısırmayı andırıyor
ensesi tıraşlı
kül rengi saçlarını ‘erkek’ kestirmiştir
sık sık
arkaya tarıyor
balkonda rakı sofrası her akşam
eski hovardalar gibi ‘ahkâmla içer
‘felekten kâm alıyor’
radyoda hüzzam faslı
çamlıca’da mehtap
tamam
arasıra çok fena dalıyor
cigara paketinin arkasına hesap
aybaşında emlak vergisi
hisar’daki arsaya ne verirler
bekir’e yaş günü hediyesi
bakkala hesap
beşer biner
kıvırcık
gece mavisi kirpikler
bunlar göz müdür göl yansıması mı
kadın güzeli erkek
gizli aynalarda kaşlarını alıyor
her defasında incelterek
bulutlarda kaçıcı bir ışık mıdır
şüpheli bir erkekliğe karışması mı
tehlikeli bir kadınlığın
zehirli bir sarmaşık mıdır
yaprakları nemli
salyası yapışkan
bir türlü tutamadığın
erkek güzeli kadın
kadın güzeli erkek
dibinde fosforlu bir karanlığın
sabahlara kadar boğuluyorlar
nefes nefese sevişerek
Attila İLHAN
