Rüzgârın günüydü, kayalardan dönüyordum
Sonsuzluk neden bir dağ yolu olmasın
Neden sen olma. her şey kalmaktadır.
Bilinmeyen doğadır
Bir gün küçük bir sokak
Senin de arkadaşın olmuştur
çağırıyorsa bir su, bir dal çağırıyorsa
Her şey her şeyin içindedir
Kaya kayanın kardeşidir
Anımsa bizimle olan o zamanı
Sev ne varsa olanaksız ne varsa
Taş adını bilmez
Her şey kendine döner
Böylece söylenmeyen o yere geldim
Gök boş
Yineleyip duruyor kendini
Kitap-lık, sayı 110, 2007
