yel eser yücelerden
türküler hecelerden
göz değil yaylım ateş
sürmesi gecelerden.
“olta attım ipi yok
balta tuttum sapı yok
nere gitmiş bu evler
pencere var kapı yok.”
oy bahçeler bahçeler
bahçede kuzu meler
vura vura götürdü
yavrumu haramiler
“gelen gitti… gelen gitti
ağlayan gülen gitti
yerle yeri toprak bozuk
gül ektim diken bitti.”
soba kurdum tütüyor
tütün gül tutuyor
düştü düşman nalına
taş zindanda yatıyor.
Hasan Hüseyin KORKMAZGİL
