seni kimler kaçırdı o güzel yazlarımdan – güzelim
nere gitti tohuma deresinde – o ishaklı yalnızlığım
saçlarının uzun uzun o güneşli sarısı
yüzünün papatya sabahlığı – haziranlarımda
gülüşünün baharlığı susuşunun sonsuzluğu
nere gitti sende benim olan o sonsuz özlem
seni kimler kaçırdı o güzel yazlarımdan – guzelim
sen gittin – kaba kilimlerde kaldı ayak izlerim
pırıl pırıl selvilerde görkemli cevizlerde
asma altı su sesi – alacalı güneş sofralarında
sen gittin – inanılmaz öksüzlükler yaşadım
düştüm çetin yollara – türkülere ağıtlara belendim
saçlarımda bulut oldun – alnımda demirparmaklık
seni kimler kaçırdı o güzel yazlarımdan – güzelim
ben çok çektim güzelim – karlı dağlar oldu başım
sen belki de mutluyudun – güzel günler geçirdin
çünkü kaf dağında prensestin – soylu bir güzelliktin
yaklaşılmaz bir varlıktın – masallık bir acıydın
gözgöze geldik birgün – bir dağbaşı durağında
bindik aynı trene – kavuştuk yıllar sonra
seni kimler kaçırdı o güzel yazlarımdan – güzelim
haziranım sarıgülüm yazgüneşim özlemim
nice nice sular geçti – bildin mi köprülerden
kaç bahar kaç sonbahar kaç çocuk kaç intihar
nerdesin sen nerdeyim ben ne söylüyor bu çizgiler
bu aynalar neden böyle yakından bakıyorlar
neler anlatıyor bu şarkılar – uzak geçmişimizden
seni kimler kaçırdı o güzel yazlarımdan – güzelim
ağlamak bir dağgülü – bir yanık orman belki
bir kurumuş çeşme belki – bir kimsesiz tutuklu
uçaklar otobüsler vapurlar telefonlar
haziranım sarıgülüm yazgüneşim papatyam
kime giydin o akları – kim kaldırdı duvağını
kim kokladı kim baktı – bağrına kim – yıllar önce
seni kimler kaçırdı o güzel yazlarımdan – güzelim
Hasan Hüseyin KORKMAZGİL
