halkın iki yüzünü otopsi masasına getirdim -çünkü
neden bedeniyle düşünür bir halk merak ediyorum
kan tutan bakmasın utangaç istakoz derinlere kaçsın
yeni bir anlama biçimi getirdim düşlerin trasesi olsun
kravatlı yürüdüğümde müdürüm diye adres soran birini
gözümü kırpmadan otoparkçının yanına gönderebilirim
bilmiyorum diyorum bilerek herkesin her şeyi bildiğini
gidip rasgele satın alıyorum erikleri elmaları kirazları
manav tezgâhında özenle çalışılmış al yeşil yalanları
kırık bir koltuk gibi dayıyorum sırtımı duvara
karnımda bir kucak göbek gözlerim doluyor
kalkıp yürüsem yürüyen esmer bir keder oluyorum
pencerenin pervazında sönmemiş sigara izmariti
insan nasıl duruyorsa öyle biçimleniyor gövdesi
biçim bir gövdenin yaşaması için gerekliydi getirdim
aşkolalım devrimolalım sevgili yoldaş kurbağala
Nevzat ÇELİK
