Yok denecek bir şey ama var var
Yılan çinkoya mavi
Damın altında kaç sıra tuğla eksik
Niyedir bilmiyorum pencere koysak miydi adini
Bir ördek, bir keçi yavrusuyla dışarısı
Gebe karnıyla bir kadının
Günesin donduğu tepsiye vurmuşlukla
Vay çiçekleri, kedileri bakmak yapan elim
Nedendir bilmiyorum ellerim tutsak miydi.
Bizi bir pencere gösteriyor ama gösteriyor
Işıklar sırtımıza vurmuşlukla
Vay ışıklar vay! hep birden çinkoya mavi
Akıntısı aya doğru uzanan
Bir komşum var kesin gözlü, uzağa baktıkça rahat
Bana ay diye yutturdu pembecikleriyle bir kızı
Onunla birlikte yatıyoruz simdi
Onunla birlikte kılların uzunluğu
Aramızda bir odada olmaktan başka neyimiz var
Yok denecek bir şey ama var var.
Vay! mendili dörtlere katlayıp cebine koyan ben
Çok ağrıyan yerlerim pembeye mavi Bilirim ondan öyle ne ağrı ne sizi
Aklıma damların üstünde koşmak koşmak
Bu ucanlar serce cıva gibileri serce
Gittikçe unuttum o kadar insan sevdim de
Çekik gözlü, kıvırcık saçlı, düz beyaz yüzlü o kadar
Diyorum elleri nerde benimkisi bu bu
Hani o büyücek sevgiler simdi de yok mu
Yok denecek bir şey ama var var.
Edip CANSEVER
