9. yüzyılın sonlarına doğru Hıristiyanlık’ta dinsel sözleri içeren tek sesli müzik (sequen-tia) yaygınlık kazandı. Aynı dönemde iki ya da daha çok sesin bir arada duyulduğu günümüzde organımı olarak anılan armoninin ilk örnekleri ortaya çıktı. Koroların ve koral müziğin kiliselere girmesi ortaçağda gerçekleşti.
11. yüzyılda notalar dört paralel çizgi üzerine yazılmaya başlandı. Bugünkü nota yazımı o dönemde geliştirilen neuma yazımından türetildi. Günümüzde kullanılan notasyon birlik, ikilik, dörtlük, sekizlik, on altılık, otuz ikilik ve altmış dörtlük notalardan oluşur.
12. ve 13. yüzyıllarda motet adı verilen ayin müziği, dindışı müzikten etkilenerek yaygınlık kazandı. Fransa’da bu müzik îroubadour ve truver denen saraylı saz şairleri ve gezgin halk ozanları tarafından geliştirildi. Almanya’da sevda şarkıları söyleyen Minnesinger’ler ortaya çıktı. Madrigaller ve 13. yüzyılda başlayan çalgılı müzik Avrupa’da yaygınlaştı.