Nis karnavalda eğleniyor;
Her yanda haykırış ve gülüşler…
Bir haftadan beri
Rü’yâlarımda sallanıyor vals etekleri…
İçmek, gülüşmek eski zaman îtiyâdıdır.
Bu karnaval,
Geçmişde bağ – bozumlarının belki yâdıdır.
Garb âleminde eğlenişin bir misâli bu.
Yûnan, Lâtin ve Cermen’i tek cins eden havâ
Esmiş bu mâvi sâhile bir mûsıki gibi.
Neş’eyle süslüyor verilen her ziyâfeti
Geçmiş devirlerin nice şîrin kıyâfeti.
Bir kısmı maskeli,
Bir kısmı maskesiz,
İslâv güzelleri,
Cermen güzelleri,
Hepsinden ince, Anglo – Sakson güzelleri.
Gül sînelerde, içki kadehlerde renk renk
Mahrem muâşaka,
Aşkın dudaklarında kalan güllerin teri.
Ben yolcuyum bugün
Nis karnavalda eğlence – dursun
Ben yolcuyum bugün. Yolun ufkunda Çamlıca
Hâlâ görünmüyor;
Hâlâ görünmüyor diyerekten sabırsızım.
Yıllarca sevdiğim Adalar, sevdiğim deniz
Artık görünseler…
Dönsem vatan semâsına artık bu ülkeden.
Görsem Erenköyü’ndeki leylâklı bahçede,
Cânanla bir zaman konuşup içtiğim yeri.
