Siz ki değişmez çizgilerle
Evler eşler çocuklar – – katlanmış kendinize
Ya günün bir yarısı
Bu giderken giderken sürçen adımlarınız
Durur bir yol sağa sola bakınır
Nasıl katlanacaksınız?
Siz ki kat kat kendine
Siper etmiş yakınları güvenli
Ya o boşluk duygusu
Siz ki dolu acıyla – –
Onlar nasıl katlanır?
Siz ki düzgün bir mendil
Gibi geçmiş ütülerden – –
Dölsüz, bekâr, kaytarmışlar
Onlar nasıl katlanır?
Kaynak: Zebra, 1971
