tamlık yoktu bende sadece değil isteme
ikiyle çarpımda serinliğini yitiren bir, neden sıfır
kalbimden yüzüme doğru akıyor cıva
duadan yoksun ruh bedenle dolu
istemedim hiç olmak istemediğim kişi olmak
ne kadar da büyüdü benden bağımsız beden
zayıflık beni izleyenlerin gözlerindeki nesne
selamdan sonra sanki ayağımıza tükürürler
şiddete bulaşmadan ölemez mi beden
kim bulabilmiş kendini kendine tayın edilen yerde
her ben yaptıklarını gizlediği sürece tamlık
başkasında olanı istersen başkasına benzersin
kayanın söküldüğü topraktım ben
çirkinleşmeden olmaz mıydı neden
gençken tazeyken dokuzu beş geçeyken
ipe çekmedim de kendimi ben
Necati, kim koydu bu acıyı kalbimize, Necati!
MOR TAKA / GÜZ 2005