Leyse fî qelbî sîwake ya hebîbî kulle hal
Her demem xem,hem demem Şud der firaqet mah û sal
Ger benim kanim dilersen,çoktan olmuŞtur helal
Mest û ser xwoŞem ji îŞqê, min nema eql û
Ente fikrî fî, fuadî, Ente rûhî fîl cesed
LeŞkerê xemhayê To,mulkê dilem wêranî kerd
Dade geldim aŞk elinden isterim senden meded
Wan Tetaran kirne talan can û dîn û mulk û mal
Tale xemmî, zade hemmî, Şa’e sirrî fîl mela
TeŞneyê cama wîsalim çûn Şehîdê Kerbela
Yoksa sen dîvane oldun, nêce halin? Ey dila!
Yan ji nû ve îŞveyek da min hebîna çav xezal
Bittû mehcûren hebîbî! Leste mînnî alîmen
Murdem ez derdê fîraqet, xafilî Ez halê men
Can û dilden erzi kildim halimi canane ben
Erzî hala min Tu xafil, qet ne pîrsî erzî hal
Hel lena mîn nî’metîl weslî hebîbî mîn nesîb
Ûfîtadem ber deret bê çare, sergerde,xerîb
Derdê men çok olduxunden ona yoktur hîcç tebîb
Ey tebîbê min dewayê derdê ‘Xanî‘ her wisal
