yakaladım sanıyorum
yeşil tenli bir ışığı
yalnızlık buhar olup
sızıyor aramıza
tersine çevirip şarkıları
yeniden yazmak istiyorum,
kapı hışımla çarpıyor o an
dörtyol ağzı sarhoşluğuyla
atıldığım sabahları
uzanıp dudaklarından öpüyor
akşam
bir bir topluyorum
virgüllerle aralanmış acıları
nasılsın bakışlı
kervansaray aşkları
kapanıyor derinlemesine kanayan
sıcak bir yarada
sen de sus artık diyorum
ezgileri içine akan ırmak
SUS…
Taşkışla eskidi
Nataşa yakılan kitaplarda kaldı
bu Marsellaise bakışlı çocuk da
o değil artık
başını dallara çarpa çarpa
kaçıyor bir yusufçuk
gülün yaprağı kapanıyor yavaştan
bir tufandan artakalmış kayıklar gibi
bakıyoruz birbirimize
örselenmiş yıllar akıyor aramızdan
Ruhan MAVRUK
