Bu türkü mor dağların emanetidir
Firari mahpuslara bir avuç su
Bir türkü dilimi içerdekine
Çeyiz sandıgına oyalı yazma
Memeye süt
Ve baharın toprağa bereketidir
Sığmaz dört duvarın yanına, dikenli tele
Cesur mermidir, mavzer yatağında bu
Önü kıtlık kıran, zemheri
Ardı ateş külü, kızılcık
Ve menekşedir
Bir teli asuri vurur, bir keldani
Ve yeşile çalar her mevsim
Petrol mavisini
Kan kızılını
Kavruk dudakların tuzunda tadı
Fırat’ı
Dijle’yi vurur
Heyy bre
Şahin gagasında
Can suretidir
Kara saçlım
Gül benizlim
Sevdiğim
Bu türkü
Mor dağların emanetidir
Gün kar yanığı yüze vuranda
Debreşir gökçe yürek
Kasketi keder gömleği kan
Sevdası bir uçurumdur
Gözleri kor tanesi gözleri hançer
Gözleri cesarettir
Krizantem çiçegidir emegi gülüm
Elleri cesur vede hünerli
Mor dağların ardında
Üç koca destan üç koca dünya
Üç denklem
Üç şifre üç atom çekirdeği ve
Bir çakmak bir kıvılcım birde dinamit
Gün kar yanığı yüze vuranda
Mor dağların türküsü gelir
Onlar güneşin bağrında ateş
Yer yüzünde bir taze çiçektiler
Namluda namusun fişengi
İsyanda yürek kara düşte
Bembeyaz gerçektiler
Ben yılların sevdası
Nazlım
Sabır kıyısında
Kin köpüğü
Al almada
Başaklarda
Gül dudaklarda hasret
Söyle türkünü sen
Erinme nazlı bacım
Ağlamadan
Karalara bağlamadan
Kına gecelerinin sevincinde
Lurke’de Goven’de
Temirağa’da.
Bir buğday tanesinden
Bin bereket getiren
Tetikte
Şehvetle ürpüren umut
Diri bir kadın memesidir
Emersin emersin
Çıldırır mavzerde mermi
Ve gözlerin
Patlayan bir mayın cehennemi
Dağlar davranıp doğrulduğunda
Su
Azgınlık çağına varanda
Filiz dal ucunda sır
Dostlar candarma pususundan çıkanda:
Ak elleri boğum boğum kınalı
Mavide bir nazlı mavi bezenir
Morda bir sevdalı mor
Ve destan
Şavkır alaca şafaklarda
Kardeşim (…….)
Sesini dağlara serper şiirim
Ve devşirir bereketini
Dijle de bir kanlı köpük
Nemrut’ta buz
Ve çeteci yürek
Korkusus
Çelik ışıltılı bir bıçak
Çılgın bir eşkıya gözü
Bir katre karanfil.
Dağlar davranıp doğrulduğunda
Su azgınlık çağına varanda
Filiz dal ucunda sır
Dostlar candarma pususundan çıkanda:
Umut.
Umut diri bir kadın memesi
Emersin emersin
Çıldırır mavzerde mermi
Ve gözlerin patlayan bir
Mayın cehennemi
Dostlar candarma pususundan çıkanda:
Gün akça doruklardan koparda gelir
Umudu sevdaya katarda gelir
Dost nice öfkeleri kaparda gelir
Selam eder körpem, morca dağlardan…
Orhan KOTAN
