Daha Allah ile cihan yok iken
Biz anı var edip ilan eyledik
Hakk’a hiçbir layik mekan yok iken
Hanemize aldık mihman eyledik
Kendisinin ismi henüz yok idi
ismi şöyle dursun cismi yok idi
Hiçbir kıyafeti resmi yok idi
Şekil verip tıpkı insan eyledik
Allah ile burda birleştik
Nokta-i amaya girdik birleştik
Sırr-ı Küntü kenzi orda söyleştik
İsmi şerifini Rahman eyledik
Aşikar olunca zat ü sıfatı
Kaan dedik var ettik bu semavatı
Birlikte yarattık hep kainatı
Nam ü nişanını cihan eyledik
Yerleri gökleri yaptık yedi kat
Altı günde tamam oldu kainat
Yarattık içinde bunca mahlukat
Erzakını verdik ihsan eyledik
Asılsız fasılsız yaptık cenneti
Huri gılmanlara verdik ziyneti
Türlü vaidlerle her bir milleti
Sevindirip sad ü handan eyledik
Bir cehennem kazdık gayetle derin
Laf ateşi ile eyledik tezyin
Kıldan gayet ince kılıçtan keskin
Üstüne bir köprü mizan eyledik
Gerçi Kün emriyle var oldu cihan
Arş-ı Kürsü gezdik durduk bir zaman
Boş kalmasın diye bu kevnü mekan
Ademin halkını ferman eyledik
İrfan olan bilir sırrı müphemi
İzhar etmek için ism-i azami
Çamurdan yoğurduk yaptık ademi
Ruhumuzdan bir ruh revan eyledik
Adem ile Havva birlik idiler
Ne güzel bir mekan bulduk dediler
Cennetin içinde buğday yediler
Sürdük bir tarafa puyan eyledik
Adem ile Havvadan geldi çok insan
Nebiler Veliler oldu mümayan
Yüzbin kerre doldu bosaldı cihan
Nuh Naciyullah’a tufan eyledik
Salihe bir deve eyledik ihsan
Kayanın içinden çıktı nagehan
Pek çokları buna etmedi iman
Anları hak ile yeksan eyledik
Bir zaman Eshabikefhi uyuttuk
Hazreti Musa’yı Tur’da okuttuk
Siti çulha yaptık bezler dokuttuk
İdris’e biçtirip kaftan eyledik
Süleyman’ı dehre sultan eyledik
Eyyub’a acıdık derman eyledik
Yakub’u ağlattık nalan eyledik
Musa’yı Suayb’a çoban eyledik
Yusuf’u kuyuya attırmış idik
Mısır’da kul diye sattırmış idik
Zeliha’yı ona çattırmış idik
Zellesinden bendi zindan eyledik
Davut peygambere çattırdık udu
Kazadan kurtardık LÃ’t ile HÃ’d’u
Bak ne hale koyduk nar-ı Nemrud’u
İbrahim’e bağ u bostan eyledik
İsmail’e bedel cennetten kurban
Gönderdik şad oldu Halilürrahman
Balığın karnını bir hayli zaman
Yunus peygambere mekan eyledik
Bir mescide soktuk Meryem Anayı
Pedersiz doğurttuk orda isa’yı
Bir Ağaç içinde Zekeriyya’yı
Biçtirip kanına Rızan eyledik
Beytimukaddeste Kudüs sehrinde
Nehri Seria’da Erden nehrinde
Tathir etmek için günün birinde
Yahya’y’ı ‘ısa’yı ‘uryan eyledik
Böyle cilvelerle vakit geçirdik
Bu enbiya ile çok iş bitirdik
Başka bir Nebiyyizisan getirdik
Anın her nutkunu Kur’an eyledik
Kuffarı Kureyşi ettik bahane
Mehmet Mustafa geldi cihane
Halkı davet etmek için imane
Murtaza’yı ona ihvan eyledik
Ana kıyas olmaz asla bir nebi
Nebiler sahidir Hakk’ın habibi
Biz anı Nebiyyi-ihsan eyledik
Hak Muhammed Ali ile birleşti
Hep beraber kabekavseyne gittik
O makamda pek çok muhabbet ettik
Leylerelesrayı seyran eyledik
Bu sözleri sanma he insan anlar
Kuş dilidir bunu Süleyman anlar
Bu sırrı müphemi arifan anlar
Çünkü cahillerden pinhan eyledik
Hak ile hak idik biz ezeliden
Ta ruz-i Elestte Kalubelide
Mekan-ı Hüda’da bezm-i celide
Cemalini gördük iman eyledik
Vahdet alemini bilmeyen insan
insan suretinde kaldı bir hayvan
Bizden ayrı değil Hazreti Süphan
Bunu Kur’an ile ayan eyledik
Sözlerimiz bizim pek muhakkaktır
Doğan ölen yapan bozan hep Haktır
Her nereye baksan Hakkı mutlaktır
Ahval-i vahdeti beyan eyledik
Vahdet sarayına giren için
Hakkı heykelyakın görenler için
Bu sırrı Harabi bilenler için
Birlik meydanında çevlan eyledik
Edip HARABİ
