Dulluğundan yakınıyor Anna Komnena
Aleksias’ının önsözünde.
Başı dönüyor, “Gözlerimden yaşlar
boşanıyor,” diyor, “ah bu fırtınalar,”
hayatındaki, “ah bu yıkımlar.”
Acısının ateşini duyuyor kemiklerinde,
iliklerinde, ruhunun derinliklerinde.
Oysa bu hırslı kadının
bir tek büyük acıyı tatmış,
yalnız bir özlemle yanmış olması
gerçeğe daha yakın: o da –
kendisi asla kabul etmese bile –
bu soylu Yunan kadınının
bütün becerikliliğine karşın,
krallığı bir türlü ele geçirememesi,
krallık tacını o haddini bilmez İoannes’in
nerdeyse koparırcasına ondan kapmış olmasıdır.
Konstantinos KAVAFİS
