Acıkan kösnü ruhu yıkıp geçer boşuna
Utanç mezbelesinde; zevk alıncaya kadar
Yalancıdır kalleştir susar kana ve cana
Azgın ve korkusuzdur; haindir sert ve gaddar
Ama keyif sürünce birdenbire tiksinir:
Delice istediği öksesine girdi mi
Nefret eder delice: sanki yutmuş gibidir
Yutanları çıldırtsın diye konulmuş yemi;
Hem kovalarken çılgın hem ele geçirince
Delirir elde etti edecek diye güya
Yaşanırken mutlu da üzgün sona erince
İlkin sevince çağrı sonra bomboş bir rüya.
Ne tuhaf ki dünyada bunları bilenler çok;
Cehenneme götüren cennetten hiç kaçan yok.
William SHAKESPEARE
