Ah sen keşki sen olsan! Ne var ki canlar canı
Sen değilsin sen ne de burda yaşayan sensin.
Dilerim şu yaklaşan ecele hazırlanmanı;
Güzel yüzünü başka birine vermelisin.
Şu emanet güzellik böylece son bulmazsa
Benliğin sen öldükten sonra yaşatır seni;
Bir çocuğun olursa sürdürür hiç olmazsa
O tatlı varlığıyla senin güzelliğini.
Kimse cânım bir evi bırakmaz çürümeye
Görkemini şerefle ayakta tutmak varken
Kış günlerinde azgın bora öldüresiye
Sonsuz ecel ayazı onu yaman sarsarken.
Ah! bu israf sevgilim. Sen kendinden bilirsin:
Babam var diyorsun ya; bırak oğlun da desin.
William SHAKESPEARE
