Dipnotlar
[1*] Amerikan içsavaşı sırasında St. Louis bölgesinin askeri komutanı. [Marx’ın notu.]
[2*] Oniki küçük İbrani peygamberinden biri. -Ed.
[3*] Sarı eldivenli cumhuriyetçi. -ç.
[4*] El darbesi. -ç.
[5*] Kafa darbesi. -ç.
[6*] Gothe’nin Faust’undaki Mefisto. -Ed.
[7*] Vergi verenlerin seçmen olabildiği seçim sistemi. -ç.
[8*] Seçme hakkını kazanabilmek için verilmesi gereken en az vergi miktarı. -ç.
[9*] Banko yapmak. -ç.
[10*] “Kardeş, bir gün öleceksin!” – Katolik tarikatı mensupları birbirlerini bu sözlerle selamlarlardı. -Ed.
[11*] Bkz: Fransa’da Sınıf Savaşımları 1848-1850
[12*] Romalı senatörlere verilen ad. -ç.
[13*] Olayları kendi haline bırakmak. -ç.
[14*] “Kötü kuyruğu” ya da “sırtının kamburu”. -ç.
[15*] Belirsiz bir tarihe kadar. -ç.
[16*] Pronunciamento, İspanya ve Güney Amerika’da iktidarı ele geçirme yöntemi. -ç.
[17*] Göreceğiz. -ç.
[18*] “Siz palavracıdan başka bir şey değilsiniz.” -ç.
[19*] Başkalarının suçunu ya da davranışını üstlenen gölge adam anlamında. -ç.
[20*] Plus IX. -Ed.
[21*] Hükümet tahvilleri. -Ed.
[22*] “Evet, evet, hayır hayır!” (Tekhecelilik esprisine uygun düşmesi için, sözleri Fransızca olarak bıraktık.) -ç.
[23*] Özyönetim. -ç.
[24*] Hükümet darbesi. -ç.
[25*] Kurala uygun şantaj. -ç.
[26*] Derbeder. -ç.
[27*] “Düpedüz.” -ç.
[28*] İngilizce metinde (s. 443) “Nick Bottom”. [286] -ç.
[29*] “Yaşasın imparator!” -ç.
[30*] İngilizce metinde “gizli dolandırıcılar ve hırsızlar derneği” sözcükleri yerine “Schufterle’lerin ve Spiegelberg’lerin[287] gizli derneği” sözcükleri yer alıyor. -ç.
[31*] “Yaşasın Napoléon! Yaşasın sucuklar!” -ç.
[32*] Bayramdan sonra (ya da iş işten geçtikten sonra). -ç.
[33*] İngilizce metinde “28 Mayıs”. -ç.
[34*] The Economist, 10 Ocak 1852, s. 29-30. -Ed.
[35*] Yüksek dolandırıcılar (ya da, üçkağıtçılar). -ç.
[36*] Daguerre tarafından bulunmuş en eski fotograf aygıtı, ve bu yöntemle elde edilen imge. -ç
[37*] Haldeki satıcı kadınlar. -ç
[38*] “Elli yıl içinde, Avrupa, ya cumhuriyetçi ya da kazak olacak.” -ç.
[39*] “Kazak Cumhuriyeti.” -ç.
[40*] Yunan mitolojisinde, Ulysses’in yoldaşlarını domuz haline getirip Aiaie adasında bir yıl alıkoyan büyücü kadın. -Ed.
[41*] 1851 hükümet darbesinden sonraki. -ç.
[42*] “Şubat devriminin…” diye başlayan ve “… büyü de bozuldu.” diye biten iki paragraf, İngilizce metinde bulunmamaktadır. -ç.
[43*] “Bu, sosyalizmin tam ve kesin zaferidir.” -ç.
[44*] Shakespeare, Hamlet, I. Perde,. V. Sahne. -Ed.
[45*] “Babalığın arştırılması yasaktır.” -ç.
[46*] “Aşağılık kalabalık”. -ç.
[47*] Almanca baskıda Imperialismus olan bu terim, İngilizce metinde (s. 480) “empire sentiments” (“imparatorluk tutkusu”) olarak çevrilmiş; Fransızca metne (s. 106) “l’impériaisme” olarak aktarılmış, ama buraya bir not düşülerek, emperyalizm ile “culte de l’empereur”ün (“imparatorluğu putlaştırma”nın) sözkonusu olduğu belirtilmiştir. Bir bütün halinde, deyimi, “köylü sınıfın, imparatorluğu putlaştırma [eğilimi]” olarak düşünmek uygun olacaktır kanısındayız. -ç.
[48*] “Napolyonca düşünceler”; 283 nolu açıklayıcı nota bakınız. -ç.
[49*] “Maddi düzen.” -ç.
[50*] “Onur sorunu.” -ç.
[51*] Köşeli parantez içine aldığımız bu kısım İngilizce metinde, “Marx’ın bu bölümü 1869 baskısından çıkardığı” belirtilerek, dipnotta verilmektedir. -ç.
[52*] “Doğrusunu…” diye başlayan tümceden paragrafın sonuna kadar olan kısım, İngilizce metinde (bkz: s. 484) yer almamaktadır. -ç.
[53*] Son iki tümce İngilizce metinde (s. 484) şöyledir: “Yalnız hırsızlık, mülkiyeti kurtarabilir; yalnız yalan yemin, dini; piçlik, aileyi; düzensizlik, düzeni.” -ç.
[54*] Perakende (ya da, azar azar). -ç
[55*] Toptan (ya da, bol bol) . -ç.
[56*] Vol, hem “uçuş” ve hem de “hırsızlık” demektir. [Marx’ın notu.]
[57*] “Bu, kartalın ilk uçuşudur (hırsızlığıdır).” (Burada, Fransızca “vol” sözcüğünün, “uçuş” ve “hırsızlık” gibi çift anlamlılığından yararlanılarak sözcük oyunu yapılıyor.) -ç.
[58*] “Mallarını sayıp duracağına, yaşayacak kaç yılın kaldığını saymaya başlasan daha iyi edersin.” -ç.
[59*] Kuzen Bette adlı yapıtında Balzac, tümüyle ahlâksız Parisli darkafalıyı, Constitutionnel’in sahibi Dr. Véron’a benzeterek çizdiği Crevel ile canlandırmaktadir. [Marx’ın notu.]
[60*] “Bu, maskaralar kralıdır.” -ç.
[61*] Aktarılan sözcükler Madame Girardin’indir. [Marx’ın notu.] Hommes entretenus: kapatma erkekler. -ç.
[51] Burada Fransa’daki 1848 Şubat devrimine değiniliyor. -489
[53] Burada Fransız burjuvazisi tarafından korkunç bir vahşetle bastırılan Paris işçilerinin 23-26 Haziran 1848’de giriştikleri kahramanca ayaklanmaya değiniliyor. -485
[65] Meşruiyetçiler Büyük topraklı soyluların çıkarlarını temsil eden ve 1830’da devrilmiş olan “meşru” Bourbon hanedanı yandaşları, Finans aristokrasisine ve büyük burjuvaziye dayanarak hüküm sürmekte olan Orleans hanedanına (1830-48) karşı savaşımlarında, meşruiyetçilerin bir kesimi toplumsal demagojiye sığınmış ve kendilerini burjuvazinin sömürüsüne karşı çıkan halkın savunucusuymuş gibi göstermeye kalkmışlardır. -496
[98] In partibus infidelium (kafirler diyarında) Hıristiyan olmayan ülkelerde salt adı var kendi yok piskoposluk bölgelerine atanan katolik piskoposlara verilen ek bir ünvan. Bu deyim Marks’on ve Engels’in yapıtlarında, çoğu kez, bir ülkedeki fiili durumu görmezden gelerek yurtdışında kurulmuş olan mülteci hükümetler için kullanılmaktadır. -482
[100] Orleancılar 1830 Haziran devrimi ile iktidara gelen ve 1848 Devrimi ile devrilen Bourbon hanedanı yandaşları. Bunlar mali aristokrasinin ve büyük burjuvazinin çıkarlarını temsil ediyorlardı.
İkinci Cumhuriyet döneminde (1848-51) meşruiyetçiler ve orleancılar birleşik tutucu “düzen partisi”nin çekirdeğini oluşturdular. -496
[116] Temmuz Monarşisi Louis-Philippe yönetiminin bir evresine (1830-1848) verilen ad. Bu evre, adını Temmuz Devriminden almıştır. -484
[122] La National 1830’dan 1851’e kadar Paris’te çıkan günlük bir Fransız gazetesi; ılımlı burjuva cumhuriyetçilerin organı. Bunların Geçici Hükümetteki esas temsilcileri Marrast, Bastide ve Garnier Pagès idi.
[127] Cumhuriyetin bayrağının ne olması gerektiği sorunu üzerinde ateşli bir savaşımdır başladı. İşçiler kızıl bayrağın Cumhuriyetin bayrağı olarak ilan edilmesini istiyorlardı. Burjuvalar üçrenkli bayrağı istiyorlardı. Savaşım, Şubat günleri için tipik bir uzlaşma ile sonuçlandı: Cumhuriyetin bayrağı, kırmızı bir rozeti olan üçrenkli bayrak olarak ilan edildi. -494
[132] Lazzaroni İtalya’da deklase, lümpen-proleter öğelere verilen ad; Lazzaroni, gerici-monarşist çevreler tarafından liberal ve demokratik hareketlere karşı kullanılıyordu. -530
[134] Halkın 15 Mayıs 1848’deki gösterisi sırasında Paris işçileri ve zanaatçıları Kurucu Meclisin toplantı halinde olduğu salona daldılar, meclisin dağıtıldığını ilan ettiler ve devrimci bir hükümet kurdular. Ama göstericiler çok geçmeden ulusal muhafızlar ve askeri birlikler tarafından dağıtıldılar. Blanqui, Barbès, Albert, Raspail, Sobrier ve öteki işçi önderleri tutuklandılar. -484
[137] 16 Nisan 1848’de, işçilerin “emeğin örgütlenmesi ve “insanın insan tarafından sömürülmesinin kaldırılması istemlerini taşıyan bir dilekçeyi hükümete sunmak amacıyla Paris’te düzenledikleri barışçıl gösteri; özellikle bu gösteriyi dağıtmakla görevlendirilen ulusal muhafız tarafından durdurulmuştu. – 501
[139] Journal des Débats politiques et littèraires 1789’da Paris’te kurulmuş günlük bir Fransız burjuva gazetesi. Temmuz monarşisi sırasında hükümetin gazetesiydi, orleancı burjuvazinin organıydı. 1848 Devrimi sırasında gazete, karşı-devrimci burjuvazinin, düzen partisi denilen partinin görüşlerini dile getiriyordu. -482
[143] Zambak Bourbon hanedanının arması; Menekşe Bonapartçıların arması. -501
[147] Düzen Partisi Tutucu büyük burjuvazinin 1848’de kurulmuş bir partisi. Bu parti Fransız monarşistlerinin iki hizbinin koalisyonu halindeydi -meşruiyetçilerin ve orleancıların; 1849’dan 2 Aralık 1851 hükümet darbesine kadar, bu parti, İkinci Cumhuriyetin yasama meclisinde önde gelen bir konuma sahip olmuştur. -496
[148] 1814-30 Restorasyonu Fransa’da Bourbon hanedanının ikinci kez tahtı elde bulundurduğu dönem, soyluların ve kilisenin çıkarlarını koruyan Bourbon’ların gerici rejimi, 1830 Temmuz devrimiyle yıkılmıştır. -496
[149] 7 Marttan 3 Nisana (1849) kadar, Bourges kendi, 15 Mayıs 1848 olaylarına katılanların yargılanmasına tanık oldu. Barbès ömür boyu, Blanqui on yıl, Albert, De Flotte, Sobrier, Raspail ve ötekiler ise çeşitli hapis cezalarına çarptırıldılar. -509
[158] La Presse 1836’dan 1839’a kadar Paris’te yayınlanan günlük bir Fransız gazetesi; 1840’larda küçük-burjuvazinin istemleri ılımlı anayasal reformlarla sınırlı olan kesiminin görüşlerini dile getiriyordu; 1850’lerde ise ılımlı cumhuriyetçilerin gazetesiydi. -526
[159] Burada, Bourbon hanedanından oluşuna dayanarak Fransız tahtı üzerinde hak iddia eden ve kendisini Henry V dedirten Kont Chambord’a değiniliyor. Wiesbaden’a ek olarak Ems de onun Batı Almanya’da oturmakta olduğu yerler arasındaydı.
[160] 1848 Şubat Devriminden sonra Fransa’dan kaçmış olan Louis-Philippe Londra civarındaki Clanemont’da kalmaktaydı. -506
[178] Burgravlar, yasama meclisinin yeni bir seçim yasası hazırlamakla görevli komitesindeki önde gelen 17 orleancı ve meşruiyetçi üyeye, sınırsız -yetki iddiasında bulunmaları ve gerici özlemler taşımaları yüzünden verilen addı. Bu ad, Victor Hugo’nun tarihsel piyesinden alınmıştı. Bu piyes, imparator tarafından atanan “burg” (kale) komutanına Burg-Grof dendiği ortaçağ Almanya’sında geçiyordu. -524
[179] L’Assemblée nationale Monarşist meşruiyetçi eğilimde günlük bir Fransız gazetesi; 1848’den 1857’ye kadar Paris’te yayınlanmıştır. 1848 ile 1851 arasında meşruiyetçiler ile orleancıların birleşmelerini desteklemiştir. -551
[213] Burada Alman Sosyalizminin ya da “Hakiki Sosyalizm”in temsilcilerinin yapıtlarına değiniliyor. Bu, 1840’larda, Almanya’da özellikle küçük-burjuva aydınlar arasında yaygın olan bir akımdı.
[246] Vandée eyaletinin (Fransa’da bir Batı eyaleti) köylülerini Fransız devrimine karşı verilen savaşıma katan Fransız kraliyetçilerinin 1793’de Vendée’de başlattıkları karşı-devrimci ayaklanmaya anıştırma. -438, 557.
[256] 1848’den 1851’e kadar Fransa’daki devrimci olayların somut tahliline dayanarak yazılmış olan bu yapıt, marksist yapıtların en önemlilerinden birisidir. Bu yapıtında Marks, tarihsel materyalizmin bütün temel öğretilerini -sınıf savaşımı ve proleter devrimi, devlet ve proletarya diktatörlüğü teorilerini- daha da geliştirmektedir. Özellikle önemli olan nokta, Marks’ın, proletaryanın burjuva devletine karşı takınacağı tutum konusunda ulaştığı sonuçtur. Marks, “Bütün devrimler bu mekanizmayı parçalayacakları yerde onu yetkinleştirmişlerdir” diyor. Lenin bu sözleri, marksist devlet öğretisinin en önemli önermesi olarak görmektedir.
Louis Bonaparte’ın 18 Brumaire’inde Marks, gelecek devrimde işçi sınıfının potansiyel müttefiki olarak köylülük sorununu tahlil etmeyi sürdürmüş, toplum yaşamında siyasal partilerin oynadıkları rolün anahatlarını çizmiştir.
Louis Bonaparte’ın 18 Brumaire’inin bu ciltte yeralan Türkçe metni, bu yapıtın Fransızcasından çevrilerek (K. Marx, Le 18 Brumaire de LouisBonaparte, Editions Sociales, Paris 1963), Louis Bonaparte’ın 18 Brumaire’i adı ile Sol Yayınları tarafından Mayıs 1976’da yayınlanmış birinci baskısındaki metnin bu cilt için düzenlenmiş yeniden basımıdır. -472
[257] Vendôme dikilitaşı, 1806-1810 tarihleri arasında Napolyon Fransası’nın anısına Paris’te dikilmiştir; ele geçirilen düşman toplarından elde edilen bronzlardan yapılmıştı ve üzerinde de Napoléon’un bir heykeli vardı. 16 Mayıs 1871’de, Paris Komününün emriyle, Vendôme dikilitaşı yıkıldı. Ama 1875’de gericiler tarafından yeniden onarıldı. -473, 588
[258] J. C. L. Simonde de Sismondi, Etudes sur l’economie politique, T. I, Paris 1837, s. 35. -474
[259] 2 Aralık 1851 Louis Bonaparte’ın ve yandaşlarının Fransa’da giriştikleri karşı-devrimci darbesinin yapıldığı gün. -475
[260] Brumaire Fransız cumhuriyetçi takviminde bir ayın adı.
18 Brumaire (9 Kasım) 1799 Napoléon Bonaparte’ın askeri diktatörlüğünün kurulmasını sağlayan hükümet darbesinin yapıldığı gün, “18 Brumaire’in ikinci baskısı” sözleriyle Marks, 2 Aralık 1851 hükümet darbesini kastetmektedir. -477
[261] Bedlam Londra’da bir akıl hastanesi. -480
[262] 10 Aralık 1848’de yapılan bir referandumla, Louis Bonaparte, Fransız Cumhuriyetinin Cumhurbaşkanı seçilmişti. -480
[263] “Mısır’daki bolluğun hasretini duymak” deyimi Tevrata dayanan bir efsaneden alınmıştır. Buna göre, İsraillilerin Mısır’dan çıkışları sırasında yüreksizler, çöllerde böyle sürüneceklerine Mısır’daki bolluk içinde ölmediklerine hayıflanmaktaydılar. -480
[264] Hic Rhodus, hic Salta! Ezop’un bir masalından alınmış “işte hendek, işte deve!” anlamında gelen bir latin atasözü. -481
[265] 1848 Fransız Anayasasına göre, cumhurbaşkanı seçimlerinin her dört yılda bir Mayısın ikinci pazarı yapılmasını öngörüyordu. Mayıs 1852’de Louis Bonaparte’ın cumhurbaşkanlığı son bulmaktaydı. -482
[266] Kiliast (Yunanca “bin” anlamına gelen “khilias” söcüğünden) İsa’nın bir ikinci kez yeryüzüne geleceğine ve bin yıllık bir hükümdarlık kuracağına ve o zaman, adalet, evrensel eşitlik ve refahın muzaffer olacağına ilişkin gizemli bir din inanışının savunucuları. -482
[267] Capitol Roma’da bir tepe, Jupiter, Jonu ve öteki tanrıların taponaklarının yapıldığı bir müstahkem kale. Efsaneye göre, Rosa, MÖ 390 yılında, salt Jonu’nun tapınağından gelen kaz gürültülerinin Capitol bekçilerini uyandırması sayesinde Gaul’lerin istilasından kurtulmuştu. 487
[268] Roma tarihçisi Eusebius’a göre, İmparator Constantin I, 312’de, hasmı Maksentus karşısındaki zaferin arifesinde, gökyüzünde çarmıhın işaretini gördü. Üstünde şunlar yazılıydı: “Bu işaret altında kazanacaksın! -487
[269] Heine’nin “Romanzero (“İki Şövalye) adlı şiirinin bir kahramanı. Şair, kendi savurganlıkları yüzünden yoksul düşen Polonyalılarla alay ediyor. (Marks, burada, Louis Bonaparte’ı anıştırıyor.) -487
[270] Burada, Mayıs ve Haziran 1815’de Napoléon Savaşlarına katılan ülkeler tarafından imzalanmış olan anlaşmalara değiniliyor. -488
[271] Anayasal Sözleşme Fransa’da 1830 burjuva devriminden sonra yürürlüğe girmiştir; Temmuz monarşisinin temel yasasıydı. Görünüşte ulusun egemenlik haklarını ilan ediyor ve kralın gücünü bir miktar kısıtlıyordu. -489
[272] Clichy 1826’dan 1867’ye kadar Paris’te borçlarını ödeyemeyenlerin kapatıldıkları cezaevi. -492
[273] İmparatorluk Muhafızları Eski Roma’da generalin ya da imparatorun kendisi tarafından beslenen ve çeşitli ayrıcalıklardan yararlanan muhafızları. Bunlar sürekli olarak iç kargaşalıklara katılmışlar ve sık sık da kendi adamlarını alaşağı etmişlerdi. Burada ise, 10 Aralık Derneği kastediliyor. -495
[274] Burada, Mayıs 1849’dan Haziran 1849’a kadar Roma Cumhuriyetine karşı yapılan müdahaleye Napoli ve Avusturya krallıklarının ortaklaşa katılmalarına değiniliyor. -495
[275] Marks, burada Louis Bonaparte’ın yaşamındaki şu olaylara değiniyor: 1832’de Louis Bonaparte, Thurgau kantonunda İsviçre vatandaşlığına geçti; 1848’de İngiltere’de kalmakta olduğu sıra, özel olarak sivillerden oluşan polis kuvvetine gönüllü olarak katıldı. -495
[276] Caligula Roma İmparatoru (37-41). İmparator Tiber’in akrabası. Caligula, Almanya’da askerler arasında kampta büyüdü. Adı, Roma askerinin postalı anlamına gelen caliga’dan gelir. Barbarlığı, ahlaksızlıkları ve sınırsız saçıp savurmaları ile ünlüdür, bir saray entrikası sonucu saray muhafızları tarafından öldürülmüştür. -498
[277] Yasama Meclisi Defterdarı, meclis tarafından meclisin ekonomik ve mali işlerine bakmakla ve güvenliğini sağlamakla görevlendirilmiş milletvekillerine verilen addı. Burada sözü edilen tasarı, Ulusal Meclis Başkanına askeri birlikleri emri altına alma yetkisi veren ve kralcı defterdarlardan Le Flô, Baze ve Panat tarafından 6 Kasım 1851’de meclise sunulan, 17 Kasım tarihinde hararetli tartışmalardan sonra reddedilen yasa tasarısıdır. -500
[278] Fronde 1648-1653 arasında Fransız soyluları ve burjuvaları arasında mutlakiyete karşı etkin olan bir hareket. Aristokrasi arasındaki önderleri vasallarından ve yabancı askeri birliklerden gelen desteğe dayanıyorlar ve kendi amaçlarına ulaşmak için köylü isyanlarından ve kentlerdeki demokratik hareketlerden yararlanıyorlardı. -502
[279] Schlemihl Chamisso’nun bir öyküsünün kendi gölgesini satan kahramanı. -502
[280] Eriha Ürdün’de, Şeria vadisinde eski bir kent. Efsaneye göre, Eriha’nın duvarları, Yeşu’nun borazan sesleriyle yıkılmış. -502, 586
[281] Papa Pius IX’un kendisini Fransa Kralı yapacağını uman Louis Bonaparte’ın planlarına anıştırma. Efsaneye göre İsrail kralı David’e peygamber Samuel, gelenek uyarınca krallık vaadetmişti. -514
[282] Napoléon I, Rus-Avusturya orduları karşısında 2 Aralık (20 Kasım) 1805’te Austerlitz’de (Moravya’da) zafer kazanmıştı. -514
[283] Louis Bonaparte’ın 1839’da Paris’te yayınlanan Des İdées napoléoniennes adlı kitabına anıştırma. -520
[284] Temmuz 1850’de yasama meclisinden geçen basın yasası, gazetelerin yayın yapma izni almak için yatırmak zorunda oldukları para miktarını epeyce artırıyor ve gazetelere ek olarak broşürlere de damga vergisi koyuyordu. -526
[285] Bu, Bonaparte’ın yaşamındaki şu iki olayı anıştırıyor: 30 Ekim 1836’da iki topçu alayının yardımıyla Strasbourg’da bir isyan çıkarmaya kalkıştı, ama isyancılar silahsızlandırıldı ve Louis Bonaparte tutuklandı ve Amerika’ya sürüldü. 6 Ağustos 1840’ta Boulogne yerel garnizonunda birlikleri bir ayaklanmaya kışkırtmayı denedi. Bu girişm de başarısızlığa uğradı. Ömür boyu hapse mahkum edildi, ama 1846’da Londra’ya kaçtı. -531
[286] Shakespeare’in Bir Yaz Gecesi Rüyası oyunundaki dokumacı. -531
[287] Schufterle ve Spiegelberg, Schiller’in The Robbers adlı piyesinin iki karakteri. -532
[288] Bacchus ya da Dyonisos, eski Yunan mitolojisinin tanrısı. Önceleri insanın yaratıcı güçlerini uyandıran tanrı, sonradan şarap tanrısı. Büyük İskender’in Asya seferinden sonra Dyonisos’un da Hindistan ve öteki Asya ülkelerindeki gezisi miti ortaya çıkmıştır. -533
[289] Elysée gazeteleri Bonapartçı eğilimdeki gazeteler; bu ad, cumhurbaşkanı iken Louis Bonaparte’ın Paris’te kalmakta olduğu Elysée sarayından gelmektedir. -533
[290] Marx, burada, Schiller’in bir dizesine benzetmeyle sözcük oyunu yapıyor. Ozan, neşeyi “Elysée kızı” olarak betimliyor. Klasik mitolojide, Elysiun ya da Champs Elysées (Elize tarlaları), cennet anlamına gelir. Champs Elysées, aynı zamanda Paris’te Louis Bonaparte’ın sarayının bulunduğu yerin de adıdır. -539
[291] İngilizlerin efsanevi kralları Arthur’un şövalyeler arasında öncelik hakkı çekişmesini önlemek için düşünüp bulduğuna inanılan Yuvarlak Masa ve bunun çevresinde oturan 12 şövalyeye anıştırma. -539
[292] Parlamentolar, 18. yüzyıl sonundaki burjuva devriminden önce yüksek adli organlardı. Krallık kararnamelerini düzenlerdi ve sözüm ona krala uyarıda bulunma, ülkenin örf ve yasalarına uymayan kararnameleri protesto etme hakkına sahipti. – 543
[293] Belle-Isle Biskaye körfezinde siyasal mahpuslar için cezaevi olan bir ada. -546
[294] Marks’ın Agésilas’ın Kral Agis’e söylediğini yazdığı sözler, Yunan yazarı Athenaeus’un Deipnosophistae adlı kitabında anlattığı bir öyküdendir: Mısır Firavunu Takhos, birlikleri kendisine yardıma gelen Isparta kralı Agésilas’ın ufak tefek yapısını ima ederek “Dağ doğum sancıları çekiyordu. Zeus korkuya kapılmıştı. Ama dağ bir fare doğurdu.” der. Agésilas da karşılık verir: “Sana şimdi bir fare görünüyorum, ama bir gün aslan olacağım.” -548
[295] Meşruiyetçilerin taht talibi Chambord kontu 1850’de Venedik’te yaşıyordu. -552.
[296] Burada, 1814’ten 1830’a kadar süren Restorasyon döneminde meşruiyetçiler arasındaki taktik anlaşmazlıklara değiniliyor. Villéle (Louis XVIII’in yandaşı), gerici önlemlerin daha temkinli bir biçimde alınmasını yeğliyordu, oysa Polignac (Comte d’Artios(in -1824’ten itibaren Kral Charles X- yandaşı), devrim-öncesi rejimin olduğu gibi geri getirilmesinden yanaydı.
Tuileries, Parist’te Louis XVIII’in kaldığı yerdi; Restorasyon sırasında Comte d’Artois, sarayın bölümlerinden biri olan Parillon Morsan’da kalmaktaydı. -553.
[297] The Economist Haftalık iktisadi ve siyasal bir İngiliz dergisi, büyük sanayi burjuvazisinin organı; 1843’ten beri Londra’da yayınlanmaktadır. -556.
[298] Birinci Uluslararası ve Sanayi Sergisi, Londra’da Mayıs-Ekim 1851 tarihleri arasında açılmıştır. -560.
[299] Le Messager de l’Assemblée 16 Şubar – 2 Aralık 1851 tarihleri arasında Paris’te yayınlanan Bonaparte’a karşı, günlük Fransız gazetesi. -563.
[300] Buridan’a maledilen ünlü masal. Yulaf ve arpa gibi cinsleri ayrı iki ölçek yem arasında kalan bir eşek. Eşek, bu yemlerden birini seçmeye karar veremediği için açlıktan ölmektedir. -565.
[301] Uzun Parlamento (1640-1653) Burjuva devrimi patlak verdiğinde, Kral Charles I tarafından toplantıya çağrılan İngiliz Parlamentosu. Bu parlamento, burjuva devriminin kurucu organı oldu. 1649’da Kral Charles I’in ölüm kararını onayladı ve İngiltere’de cumhuriyet ilan etti. Parlamento, 1653’te, Cromwell tarafından dağıtıldı. -567.
[302] Cévennes Fransa’da dağlık bir bölge. 1702 ve 1705 yılları arasında bir köylü ayaklanması oldu burada. Ayaklanma önce protestanlara yapılan zulümleri protesto etmek için başlamıştı, sonra açıkça anti-feodal bir nitelik kazandı. -577.
[303] Saul, İsrail’in birinci kralı, David ise ikinci kralı oldu. Saul, çoban David’i gözdesi ve damadı yapmıştı. Ama başarılarını kıskanarak onu dağlara sürdü. Sonunda David onu yendi ve yerine geçti. -584.
[304] Simon, katolik tanrıbilimine göre İsa’nın oniki havarisinden biri. -584.
[305] Ezekiel, dört büyük İbrani peygamberinden biri. -584.
[306] Constance din bilginleri toplantısı (15 Kasım 1414-22 Nisan 1418) Reformasyon hareketinin doğuşu sırasında mezhep sapkınlıklarına ve din adamlarının ahlak bozukluklarına karşı savaşarak hıristiyanlığın birliğini (o zaman üç papa vardı) kuvvetlendirmek, birliği yeniden yaratmak amacındaydı. -584.
[307] Louis XV’in çocukluğu sırasında, 1715’ten 1723’e kadar Philippe d’Orleans’ın kral naipliği kastediliyor. -587.
[308] Treves’in Kutsal Libası Bir Alman kentinde bulunan Trier katedraline verilmiş kutsal bir emanet. Çarmıha gerilme sırasında İsa’nın giydiği giysi olduğu iddia edilmektedir. Nesiller boyu hacı kafileleri bu kutsal libası ziyaret etmişlerdir. -588.
