Ağacı sevecektiniz,
Yoldunuz, dal bırakmadınız…
Yılına al bırakmadınız,
Yemişini yiyecektiniz.
Kadını sevecektiniz,
Aldınız, ver bırakmadınız…
Seviye yer bırakmadınız,
Ona ben değil, sen diyecektiniz
Bulunurken zamanla,
Küçüldünüz zamanla,
Arıları kovdunuz dumanla,
Kovanda bal bırakmadınız.
Sobayı söndürdünüz,
Isıyı oldurdunuz,
Hava basıp üfürdünüz,
Mangalda kul bırakmadınız.
Parayla yamalı bohca`da,
Kapanık, dar bir acıda,
O canim ikili bahçede
Bir renk, bir gül bırakmadınız.
Bir eliniz vardı, bir cebiniz,
Basınıza vurdu keliniz,
Alıp sattınız hepiniz,
Depoda mal bırakmadınız.
Özdemir ASAF
