Ufuklarda savruldu gözlerim, gecede
Dünya üzerime yıkılıyor, şu küçük tepede
Savur beni…, olmazsa yüreğimi rüzğar
İçimde zaten fırtına oldu pişmanlıklar.
Sessiz çarklara takıldım gidiyorum,
Reddettiğim fikirlerden, takdir bekliyorum.
İnsanlar deniz, insanlar okyanus, herkes damla.
Gerçi zordur, zordur anlamak başkasını, ama ;
Bilir misiniz, ne zordur, anlayınca insanları
Bir kralın ya da çobanın, paylaşmak acılarını.
Aynalar yabancı, yabancı şu gülen yüzüm.
Hayatım darmadağın, düşüncelerim de, nedir çözüm?
Bazen en büyük hüzünle, takılırım geceye ;
Övgüler, sitemler…dizeler yazarım sevgiliye
Sonradan acı gelir, karşılıksız sevdalarla uğraşmak
Düşünürüm, yarını ve sonrasını, yüreğim yanarak
Yine düşünürüm ki, zaman hızla geçiyor,
Daha dün, “yarın” dediğim mazi olmuş gidiyor.
İnsanlar var; “Bana dokunmayan bin yaşasın”fikrinde
Çırpınıyor, adaletin değil menfaatin peşinde.
Adaletli isen “Enayi” diyen gözler üstünde.
Yaşamak acı, duygulu isen hele bir de.
Yakarsa içini bir çocuğun gözyaşları,
Hissedebiliyorsan, başkasını vuran kurşunları,
Gariplerin gözünden kaçabiliyorsan, yaş olup, akıp
Bazen, gidebiliyorsan coşkun ırmaklara katılıp
Ağıtlara, acılı bir türküye eşlik ederek
Duyamadığın sesinle, haykırıyorsan, içini ezerek…
Yaşamak zor gelir, gülmek de, bir dert biter bin gelir,
Acı tebessümler dolaşır dudağında, eller gülüyor bilir.
Duygulu olma, düşünceli olma, yoksa hep
Paylaşırsın hüzünleri, üzülmek için bulursun sebep.
Geçiyor, geçiyor, geçiyor da yıllar
“Ben yaşadım…yaşıyorum” diyecek neyim var ?
Beni anlar mı insanlar, günlerce bağırsam ;
“-Yanlış birşeyler var, yanlış sürüyor yaşam !..”
A. Hicri İZGÖREN
