Bütün özgürlüklerimi bir solukta tükettim
Mülteci bir sancıyım artık
Bütün aşklarını yanlış yaşadım sankı
Paslı bir hançerim, yurtsuzum
Durmadan kanıyor ekmeğim ve sevincim
İçime dağlar gömdüm, sesime fırtınalar
Her anım bir sızıdır, harcına katliam karışmış
Halepçe gecelerinin artığıdır bedenim
Girdiğim yataklar ısıtmaz beni artık
Gecikmiş gurbetlerde geceler benim değil
Beynimin kılcalında çığlıklar hiç susmuyor
Beni sığınakların bir bağışı say
Ya da daralan vaktin pusatsız bir dilimi
Her gün yeni bir göç başlar içimde
Sökülür çadırlar ve atlar eyerlenir
Adına yemin verdiğim o çoçuklar
Sınanan birer ılgardır, yolllara yorgun düşer
Yeni iskanlara ulanırlar
Şimdi terkedilmiş bir kışlağım, yalnızım
Töresini çiğneyen bir suçlu gibi
Kimlik diye bir yangın taşıyorum koynumda
Bu künyenin altında bir gül kazımalıyım
Bir gün bir çocuk okumak isterse geçmişini
Adımı bilmese de olur, beni duymalı ama
Bir çakılın, bir çakıla işlediği ses gibi
Bu benim sesim, bu benim diyebilmeli
Yine kanımın alazında çalıyor çengi
Yoruldum bozgunlar ezberlemekten
Artık yeni şarkılar bulmalıyım kendime
Yeni aşklar yeni yolculuklar başlatmalıyım
Yoksa tarih hep yenik sayacak beni
A. Hicri İZGÖREN
