Dirseği fesleğen saksısına dayalı
Elinde yeşil bir soğan
Yemiyor da
Isırıp ısırıp bırakıyordu
Ben sigara içiyordum
Ama durmadan
O beyaz dumanların en uzak ötesinden
Bir bakıyordu bana
Bir de bakmıyordu
Ben her zaman yaptığım gibi
Bir düşü iyiye yordum
Olan oldu
Ayaklandık devrildik sarmaş dolaş
Kapattı üstümüzü fesleğenin kokusu
Seviştik bir kilimde -mor çizgili-
Yağmurlu bir sokakta bir güneş
Dolaşmaktan yoruldu
Nasıl oldu gözüm ilişti
Anlatsam aklınız durur
Şairim
İnanmazsınız ki
Saksı düşmüş
Fesleğenler saçılmış
Yeşil soğan yitip gitmiş elinden
Bir mor zambak
Açıldı açılacak
Geçmiş yerine
Ben de derim Ankara’da Günel’e
Arif DAMAR
