Los Angeles’ta
1973’ü 74’e bağlayan geceyarısı
saat tam 12:00’de
penceremin dışındaki palmiye yapraklarına
yağmur yağmaya başladı
komalar ve havai fişekler
çınladı
ve gök gürledi.
ışıklan söndürüp
yorganı üstüme çekmiş
ve yatmıştım akşam dokuzda –
neşeleri, mutlulukları,
çığlıkları, kâğıt şapkaları.
arabaları, kadınları,
amatör sarhoşları…
Yeni Yıl arifesi
hep korkutmuştur beni
yaşam ne anlar ki yıllardan.
şimdi kornalar
havai fişekler ve gökgürültüsü sustu . . .
her şey beş dakika içinde sona eriyor …
sadece yağmuru duyuyorum
palmiye yapraklarında,
ve düşünüyorum,
insanları asla anlayamayacağım,
ama yaşayıp
atlattım işte.
Charles BUKOWSKİ
