* Adalet olmadan düzen olmaz.
* Ağın ilmiklerine takılmış bir balık gibi çırpınıyorum.
* Ahlaka dair ne biliyorsam bunu futbola borçluyum. Çünkü top hiçbir zaman beklediğim köşeden gelmedi.
* Alçalmak, yükselmekten çok daha kolaydır.
* Aslında zeki bir insan, bunu siz de pek iyi bilirsiniz, haydut olup topluma sadece şiddetle hükmetmenin hayalini kurar. Bu da birtakım romanlarda okuduğumuz kadar kolay olmadığından, genellikle siyasete girilir, en zalim partiye koşulur. Aklımızı ayak altına alıyormuşuz, ne önemi var, değil mi? Böylece dünyaya hükmedebildikten sonra… İçimde zulümle ilgili tatlı hayaller buluyordum.
* Aşılmaz bir duvarın önünde yaşamak köpekçe yaşamaktır.
* Aşk, akıllı aptal demeden tüm insanlara bulaşan bir hastalıktır.
* Ateşten ve yiyecekten yoksun bir insan için özgürlük, hiç de acelesi olmayan bir lükstür.
* Basın özgürlüğü belki de özgürlük düşüncesinin giderek aşağılanmasından en çok acı çekmiş özgürlüktür.
* Başardığımız her iş bizi köleleştirir, çünkü daha iyisini yapmaya zorlar
* Başarı kolay elde edilir, zor olan başarıyı hak etmektir.
* Ben dilimin sınırlarında nöbet beklerim.
* Ben umutsuzluğu ve bu dertli dünyayı kabul etmeyerek, insanların birleşmesini ve kötü yazgılarına karşı savaşmalarını istiyordum
* Benim uğraşım, kitaplarımı yazmak, insanlarım ve halkım tehdit edildiğinde savaşmaktır. Hepsi bu.
* Bilirsiniz ki;en zeki insanlar bile yanındakinden bir şişe fazla devirmekten şeref duyarlar.
* Bir akşam, dalgın dalgın hoş bir kitabı karıştırırken, bir an bile duraksamadan: ‘Tutkulu ruhların çoğunda olduğu gibi, hayattaki inancının tükendiği an gelmişti.’ cümlesini okudum. Bir saniye sonra, cümle içimde bir kez daha yankılanıyordu ve gözyaşlarına boğulmuştum.
* Bir insan söyledikleri kadar söylemedikleri ile de insanlaşır.
* Bir insanı sevmek, onunla birlikte yaşlanmaya razı olmaktır.
* Bir insan söylediklerinden çok söylemedikleriyle insanlaşır.
* Bir insanın tek başına mutlu olması utanılacak bir şeydir.
* Bir yapıtın kalbinde, orası karanlık bile olsa sönmeyen bir güneş parlar.
* Bir kalıp düşünceyi işlemek, bir incelik üzerinde durmaktan çok daha kolaydır. Benim için kalıp düşünceyi seçtiler: Ben de saçma oldum kaldım…
* Bir yazarım. Ben değil kalemim düşünür, anımsar ya da kuşatır.
* Bu dünyada en büyük suç, insanların taşıdıklarından kaçmak değilse nedir?
* Bugün annem öldü, veya dün, tam hatırlamıyorum.(“Yabancı-1942”
* Bugün karım öldü fakat neyse ki masamın üstü beni oyalayacak bir sürü evrakla dolu.
* Bugünü anlatan yapıtların yazarları, duygu incelikleri, sevgi gerçekleri üzerinde duracak yerde, yargıçlardan, mahkemelerden, davalardan, suçlama yollarından başka bir şey görmüyorlar. Pencereleri dünyanın güzelliklerine açacak yerde, yalnızların sıkıntılarına açılmış pencereleri kapıyorlar.
* Bütün büyük olayların, büyük düşüncelerin önemsiz bir başlangıcı vardır.
* Büyük olmanın yolu da, deha gibi çalışma ve alınterinden geçer.
* Çağdaş siyasi toplum, insanları mutsuzluğa düşürme makinesidir.
* Dostlarım, şimdi ben size büyük bir şey söyleyeceğim. Sakın kıyametin kopmasını beklemeyin, o hergün kopmaktadır.
* Dünya aydınlık olsaydı, sanat olmazdı.
* Dünyada her kötülük, hemen her zaman cehaletten gelir.
* Düşüncenin haline ağlamak boşunadır. Onun için çalışalım yeter.
* Eğer tanrı olmasaydı, bir insan aziz olabilir miydi; bu benim bugün bildiğim tek samimi problemdir.
* Evren insan için uyumsuzdur ve bilinemez.
* Evrenimin gizi: İnsandaki ölümsüzlük isteğine kapılmadan Tanrı’yı düşlemek.
* Felsefe, utanmazlığın çağdaş biçimidir.
* Geceler sonsuz değildir.
* Geleceğe yönelik gerçek cömertlik ,şu an mevcut olan herşeyden vazgeçmeyi içerir.
* Gençlik kolay mutluluklar için parlak bir çağdır.
* Gerçek umutsuzluk can çekişme, mezar ve uçurumdur.
* Gölgesiz güneş yoktur ve geceyi tanımak gerekir.
* Günü gününe kadınlar, günü gününe erdem ya da erdemsizlik, günü gününe, köpekler gibi, ama her gün sağlamca yerinde duran kendim. Böylece yaşamın yüzeyinde ilerliyordum, sözcükler içinde, hiçbir zaman gerçek içinde değil. Tam okunmamış o kitaplar, tam sevilmemiş o dostlar, tam gezilmemiş o kentler, tam sarılmamış o kadınar!
* Haklı olma ihtiyacı, sıradan insanlara özgüdür.
* Hatırlamak için yavaşlar, unutmak için hızlanırız.
* Hayat bir şey değildir. İtinayla yaşayınız.
* Hayat ve ahlak hakkında bildiğim her şeyi futboldan öğrendim.
* Hepimiz öleceğimize göre, ne zaman ve nasıl olduğunun önemsizliği meydandadır.
* Her şeye katlanabilirim, yeter ki içimde o yoğun ve coşkun yalımı duyayım.
* Her şeyin anlamsız olduğunu söylediğimiz anda bile anlamlı bir şey söylemiş oluruz.
* Hiçbir sanatçı gerçekten vazgeçmez.
* Hiçbir şey, büyüklük kadar sade değildir; çünkü sade olmak, biraz da büyük olmaktır.
* Hürriyet, tarihin kaybolmayan tek değeridir.
* İnsan “ne ise o olmayı” reddeden tek yaratıktır.
* İnsan insan olmadığı sürece insanlar insan gibi yaşayamaz.
* İnancın yere düşerse silahın da yere düşer.
* İnsan hiçbir zaman tamamıyla mutsuz olmaz.
* İnsan kendisi için gerçek ve mutlak olan mutluluğa yaşamı boyunca yalnız bir kez erişir ve geri kalan tüm yaşamını bu mutluluğa tekrar ulaşmaya adar.
* İnsan ne ise, o olmayı reddeden tek yaratıktır.
* İnsan söyledikleriyle değil, söylemedikleriyle insanlaşır.
* İnsan tümüyle suçlu değildir çünkü tarihi o başlatmadı, ama tümüyle suçsuz da değildir çünkü tarihi sürdürdü.
* İnsan, kendisine bir mânâ vermeye çalışan tek mahlûktur.
* İnsan, kendi kendisinden saklamaya çalıştığı yanını sevmez.
* İnsan da, yaşam da saçmadır; boşunadır, rastgeledir, sağlam hiç bir şey yoktur; ama yine de yaşamak gerekir.
* İnsanı akıllı yapan tek şey nefrettir.
* İnsanı savunuyorum, çünkü düştüğünü gördüm.
* İnsanın eninde sonunda alışamayacağı bir düşünce yoktur.
* İnsanın her gün yaptığı en iyi şey intihar etmemeye karar vermektir.
* İnsanın parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. Böylece zamanı satın alır. Bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. Yani para mutluluğu satın alır.
* İnsanlar için en ideal düzen, onların mutlu olduğu düzendir.
* İnsanlara boyun eğdirmek isteyenin kulağı sağırdır.
* İnsanlarla uzun süre yaşayamıyorum. Sonsuzluğun payından bana biraz yalnızlık gerek.
* Kelimeler torba gibidir, içine konan şeyin şeklini alır.
* Kendine bir anlam arayan tek varlık insandır.
* Kısaca, mahkum idamına manen yardım etmek zorundaydı.İşlerin kolayca yürümesi kendi yararınaydı.
* Kışın en soğuk zamanında, ben nihayet içimde yenemediğim bir yaz olduğunu öğrendim.
* Korkunç bir bırakılmışlık duygusu. Dünyanın bütün varlıklarını göğsüme sarsam bile, kendimi hiçbir şeyden koruyamazdım.
* Kötülük cehaletten gelir.
* Merhamet faydasız olunca, insan ondan bıkar usanır.
* Mutluluk şansı olmasaydı, adaletin hali ne olurdu.
* Mutluluk, bizi zorlayan kadere karşı kazanılan zaferlerin en büyüğüdür.
* Ne Faust, ne Don Kişot birbirini yenmek için yaratılmamışlardır; ve sanat dünyaya kötülük etmek için icat edilmemiştir.
* Ölüm bir istatistik ve devlet işi oldu mu, dünya işleri artık iyi gitmiyor demektir.
* Ölüm korkusunu aşmadıkça insan için özgürlük yoktur. Ama intihar ile değil. Bu korkuyu aşmak için kendini bırkmamak gerekir. Hiç burukluk duymadan, korkmadan ölebilmeli.
* Önümden gitme seni izleyemeyebilirim, arkamdan da gelme yol gösteremeyebilirim; yanımda yürü ve yalnızca dostum kal.
* Özgürlük gelecek umudu değildir. O, şu ‘an’adır ve insanlarla ve şu andaki dünyayla uyumludur.
* Polemik yüzünden çoğumuzun gözünü perdeler bürümüş, artık insanlar arasında değil bir gölgeler dünyasında yaşıyoruz.
* Politika için yaratılmadım. Çünkü hasmın ölümünü istemekten ya da kabul etmekten acizim.
* Politika ve sanat dünyanın düzensizlikleri karşısında başkaldırmanın iki ayrı yüzüdür.
* Resmi tarih oldum olası büyük katillerin tarihidir. Kabil, Habil’i bugün öldürmüş değil, ama bugün Kabil, Habil’i akıl uğruna öldürüyor ve onur madalyası istiyor.
* Sanat bence en büyük sayıda insanı ortak acılar ve sevinçlerle coşturacak görüntüleri, biçimleri bulmaktır.
* Sanat hem bir coşma, hem de bir yadsıma işidir.
* Sanat zorbalığa karşıdır.
* Sanat, sanatçıyı insanlardan ayrılmamaya zorlar.
* Sanatçı başkalarının katlandığı acıları uyuşturmasın içinde.
* Sanatçı tanımı gereği, bugün tarihi yapanların buyruğuna girmez.
* Sanatçı yalanla ve kötülükle uzlaşamaz.
* Sanatçılar yaşamdan yanadırlar ölümden yana değil.
* Sevmenin sınırı olamaz.
* Sözün gelişi ‘dostlarım’ diyorum, dostum yok artık, sadece suç ortaklarım var. Onların da sayısı pek çoğaldı, bütün insanlar suç ortağım benim. En başta da siz geliyorsunuz. Kim yanımdaysa birinci odur.
* Şerefini bir yana bırakan inkılap, bu duygunun egemen olduğu kaynaklarına ihanet etmiş olur.
* Tarih insanların, düşlerin en aydınlık olanlarını gerçekleştirmek için giriştikleri umutsuz bir çabadan başka bir şey değildir.
* Ya tüm çırpınmalarını aşan daha yüksek bir anlamı vardır bu dünyanın, ya da bu çırpınmalardan başka hiçbirşey gerçek değildir.
* Ya zamanla birlikte yaşar ölürsün, ya daha yüce bir yaşam uğruna zamanın dışına çıkarsın.
* ‘Yabancı’ saçmanın karşısındaki insanın çıplaklığını gösterir.
* Yaratıcı olarak ölümün kendisine hayat verdim. Ölmeden önce yaptığım şey bu.
* Yaşama umutsuzluğu yoksa yaşama aşkı da yoktur.
* Yaşamak kendi başına bir değer yargısıdır. Nefes almak ise; yargılamaktır.
* Yaşamanın tadını çıkarmaktan korkana aptal derim.
* Yazar, sanatını büyük yapan şu iki görevi yüklenmelidir; gerçeği ve özgürlüğü.
* Yazarlık sanatı korunması güç olan şu iki ödeve bağlı kalacaktır; bile bile yalan söylememek ve insanın insanı ezmesine karşı koymak.
* Yazılan her şey yaşanamaz, ama insan bunu yapmayı deneyebilir.
* Yirminci yüzyılımız korku çağıdır. Diyeceksiniz ki korku bir bilim değildir, ama bu korkuda bilimin payı var.
* Zamanımdan ayrılamayacağımı anlayınca, onunla birleşmeye karar verdim.
