“Ben senin gibiyim, ey Gece, karanlık ve çıplak; gündüz düşlerimin ötesinde yanan patikada yürürüm ve ne zaman ayağım toprağa dokunsa oradan dev bir meşe ağacı çıkar.”
“Yo, sen benim gibi değilsin, ey Deli; çünkü sen hâlâ kumda bıraktığın ayak izlerinin ne kadar büyük olduğunu görmek için arkana bakarsın.”
“Ben senin gibiyim, ey Gece, sessiz ve derin; ve yalnızlığımın ortasında bir beşikte bir Tanrıça yatar ve Cennet’te doğan yalnızlığımda Cehennem’e dokunur.”
“Yo, sen benim gibi değilsin, ey Deli; çünkü sen hâlâ acı karşısında ürperirsin ve uçurumun şarkısı seni korkutur.”
“Ben senin gibiyim, ey Gece, vahşi ve korkunç; çünkü kulaklarım mağlup ulusların çığlıkları ve yitirilmiş toprakların iç çekişleriyle dolu.”
“Yo, sen benim gibi değilsin, ey Deli, çünkü sen hâlâ kendi küçük benliğini kendine yoldaş alırsın ve dev benliğinle dost olamazsın.”
Ben senin gibiyim, ey Gece, acımasız ve korkutucu; çünkü bağrım denizde yanan gemilerle tutuşur ve dudaklarım ölen savaşçıların kanıyla ıslanır.” ,
“Yo, sen benim gibi değilsin, ey Deli, çünkü hâlâ bir iyilik meleği olma arzusuyla dolusun ve hâlâ kendi üstünde bir yasa yapmadın.”
“Ben senin gibiyim, ey Gece, neşeli ve mutlu; çünkü benim gölgemde oturan gerçek şarapla sarhoş olur ve beni izleyen kadın sevinçle günah işler.”
“Yo, sen benim gibi değilsin, ey Deli, çünkü senin ruhun yedi kat giysiyle kaplıdır ve sen kalbini elinde tutamazsın.”
“Ben senin gibiyim, ey Gece, sabırlı ve tutkulu; çünkü göğsümde, solgun öpüşlerin kefenleriyle binlerce sevgili gömülü.”
“Öyle mi, Deli, sen benim gibi misin? Sen benim gibi misin? Ve bir ata biner gibi fırtınaya binebilir ve bir kılıç olup şimşeği tutabilir misin?”
“Senin gibi, ey Gece, senin gibi güçlü ve uluyum ve tahtım gözden düşmüş tanrıların yığını üstüne kurulu; ve benim önümden de günler elbisemin eteğini öpmek için yüzüme hiç bakmadan geçerler.”
“Benim gibi misin, ey karanlık yüreğimin çocuğu? Ve benim yaban düşüncelerimi düşünür ve boş sözlerimi mi konuşursun?”
“Evet, biz ikiz kardeşiz, ey Gece, çünkü sen evreni açığa çıkarırsın, ben ruhumu.”
Gece ve Deli | Deli – Halil Cibran
