denizdik yinelerdik o kutsal ezgiyi
kükreyen ve ancak gün doğarken yatışan
inlerdik gül dalından oyulmuş fülüttük
iç içe tuz ve köpük içinde uyuya kalırdık
yağmur altında zümrüt ormana girerdik
şimşektik beyaz kısrağa binerdik ateşler içinde
deniz ah bilge deniz kadim dostum
çiçektik özümüzden bal verirdik sevgiliye
tenimin belleğini zorladığında anılar
gövdeme rehavi bir arzuyla değdiğinde gece
çıkar gelirim baharüstü tenedos’a bilirsin
aşklar ve anılardır sebebi suya eğilen çiçeğin
tümcelerin altında ezilen noktalardık
rehavi su dingin rahmin alırken alırken mükemmel biçimini
denizdik yinelerdik o kutsal ezgiyi
kükreyen ve ancak gün doğarken yatışan
Fettah KÖLELİ
