i. ya şeyda! biliyor musun
bir daha asla giyinemeyeceğini
çılgın bir şair
çırılçıplak bir can bahşetmişken sana şiirinde?
ha türban, ha yaprak; ha kürk, ha manto ya şeyda!
yaşatamıyorsa o çılgına
ipek bir tül ardından bakmanın
sıkıntısını bile
neye yarar!
o yerleştirmiş gözlerini taa gövdenin içine.
ii. gövdesi, çıtır bir çiçeğin gövdesine ilham veren
ey sevgili kızı lazika kralı’nın!
gövdenin gümüş yapraklarını köpürtüp savuran gün
terli denizini aydınlık öpücüklerin külü ile ovup parlattığı zaman
and olsun ki yırtacağız günah deferi’nin ilgili sayfalarını
ve iki damla kan düşeceğiz yalnızca dipnotuna külden kaderinin
“çılgın bir şair buldu şifreyi! çıtır çiçekli kızını
yıldızlardan sağıp içti!” diye “lazika kralı’nın!”
iii. ey kanatlı ruhun kanadı! kadim mülkü ol mülksüzün.
düş toprağı şeyda! zümrüt yeşili ormanların var kıyılarında.
karanlık tılsımlı suyu denize çevirdin bir tebessümünle;
ne mutlu!
gel gör ki, ne senin ne de bizim gücümüz yeter
çomak sokmağa ayaktakımının aşk-ı tutkusuna!
ayakların yere bassın ya şeyda! toprağına düşlerin.
gel oynama tacımızın tahtının kaderiyle!
Fettah KÖLELİ
