taşların ezgisi içimizde
acı, derin acı
her şeyi hiçliğe eşitleyen
her şeyi hiçlikte sınayan
uzun, sürekli, dipsiz
kurtlandı yaranın ağzı
neyin telaşıydı
neyin sancısı
dünyaya bağlayan bizi
boşluğa savrulan döllerimiz
yankılar mı uğultumuzu
soluk aldık evrende
boşlukta yüzdü gemilerimiz
alev üflüyor neyzen
zaman yutuyor yazgımızı
ekmek ve iktidar
entrika ve kötülük için
eğreti arzulara bağladık atlarımızı
acı, derin acı
ezgilerin iziyiz belki de
evrende
Fettah KÖLELİ
