Elektrikler söndü dün gece,
Zorbela toplayıp satrancın taşlarını
M E C B U R E N yattık
Simsiyah kediler gibi dolaşıyor koğuşta
Uyuyan dostların nefesleri.
D O L A Ş S I N L A R azıcık !
Tam ben de eve doğru açılıyordum
Şıpırdatmadan hiç kürekleri,
Yanmaz mı o tepemdeki yüz mumluk ışık!
Bir kürek mahkumunu Boğazda sandal sefasına
Haklılar, bırakmazlar tabii ama…
Ya’u ne güzel şeymiş meğer K A R A N L I K !
Can YÜCEL
