Aleaddin Aksoy’a
1.
Ali Rıza dayı öldü
gömdüler onu!
Enver abi öldü
gömdüler onu!
Nahide ile Sehernaz
Hikmet ile Yusuf!
iki kardeş birbirine benzer
biz benzeyemedik birbirimize!
Nazif ile Mustafa
Osman ile Mevlüt
Ahmet ile Sekine
ölür küçükleri büyüklerinden önce
Kahir ölmez
aşkta muradını almayan
uzun ömür görmez!
Bünyamin uzaklara gitti
Ümmet abi demir çelik fabrikasında çalışmaya
askerde şoförmüş Alaaddin abi
sürekli tütün içerdi
ince kıyım, sarı
koltuk değnekleriyle yürürken öyle
öyle dura dura
insan hayallerine benzemez!
aşkı yitiren yara benzer
kalbi nara benzer
Raif içe dönük
Naci ona benzer
Servet hüzün sesli
Yücel ona benzer
Hasene çekik gözlü
Keder ona benzer
insan çocuğuna benzemez
kalbindeki nara benzer!
Yemliha kime benzer
Tebernuş kime,
Kuşku kime
kaçırdığı fırsatları anımsadıkça
insan gölgesine benzer
kelime kelimeye benzemez
şair anlattığına benzer
devrilmiş cip
gün ışığı panik halinde
yanmış bir bacak
yirmi iki yaşında
-Bacağımı kesmeyin! Bacağımı kesmeyin!
narın adı neydi unuttum!
kalbini unutan neye benzer?
2.
bahçede çekilmiş bir fotoğrafı vardı bende
çiçekli basmadan bir elbise, üzerinde
dayımın kızı yanında durmuş
bize utanmayı öğrettikleri yaşta
eliyle dudaklarını gizler
şimdi iki çocuğu var, kendine benzemez
insan buharlaştığı yere benzer
döküldüğü yere benzemez!
ikindi vaktiydi sokağa çıktım
bakkala uğradım, evlerin önünden geçtim
kırmızı bir şerit halinde
düşen yaprağın yerine geçtim
buluttu… güneşti… serinliği severdim
kurumuştur, eldir, gölgeye benzer
insan hayallerine benzemez
yerinden oynamış nara benzer!
adım neydi, unuttum, kime benzer?
kıyısında köpüklendiği yara benzer
nemlidir, gün bulunmaz hüzün sesliye
dalını yitiren kızıl yaprağa benzer
ıssızlıktı, yorgunluk sessizliğe benzer
gideceğim yer yok, hafıza neye benzer
Alaaddin Abi ölmüş! Günbatımı…
mektup yok! telefonla aranmaya benzer
(Beni Hiç Göremezsin’den)
