Çok yaşlı bir gece ve dağınık, düzensiz bir tuz
duvarlarını tıklatıyor evimin:
gölge yapayalnız ve gök
şimdi bir okyanus çarpışı
ve gök ve gölge
patlıyor bir ölçüsüz savaş gümbürtüsüyle:
bütün gece savaştılar,
hiç biri tanımadan ağırlığını
sakar bir meyve gibi
ortaya çıkıveren kıyıcı aydınlığın:
böylece, kudurmuş gölgeden
sert mi sert tan doğdu kıyıda,
tuzun gide gele ısırıp
gecenin ağırlığını süpürdüğü;
açtığı yanardağ ağzı denizde kıpkızıl bir kan.
Kara Ada Şiirleri / Çev: Said Maden
