Herkesin mâtlûbu bir gül olurdun
Bu gülşenden gonca dermiş olaydın
Aynelyakiyn görüp Hakk’ı bulurdun
Bezm-i erenlere ermiş olaydın.
Kendini bileydin Hakk’ı bilirdin
Eğri yoldan doğru yola gelirdin
Bir sofraya konsan belki yenirdin
Böyle çiğ kalmayıp pişmiş olaydın.
Harabi seninle düştü davaya
Daha âla idi öbür dünyaya
Ey Şâni postunu sermiş olaydın
Giriftâr olmazdın derd-ü belâya.
Edip HARABİ
