Derdi hicranımla bî ârâm eden sensin beni,
Nakzı peymanınla pür eden sensin beni.
Yüz verip ağyara benden yüz çevirdin bî vefa,
Şimdi rah-ı firkate îzam eden sensin beni.
Bezm-i visalinden baiydim zârımı mazur gör,
Kesredip âmâIimi nakâm eden sensin beni.
Dikkati celbetmez ahım baisi nefrîn olur,
Her taraftan Iayık-ı düşmân eden sensin beni.
Ben vefasız olduğun ilân ederken âleme
Bî vefalık yazık itham eden sensin beni!
Yaşar Nezihe BÜKÜLMEZ
