Nerde kaldı bu yağmurlar
Rüzgârdan eser yok
Güneş tam tepemde
Yapraklar kımıldamıyor ağaçlarda
Ter revan içinde yürüyorum sana
Bu sigara öldürecek beni
Bu İstanbul sıcağı
Bu saatlerde de içilmez ki
Çağırdın geliyorum işte
Sen bana güzel şeyler söylemeyeceksin
O kafeye hiç gitmezdin
Yaprak uçlarından düşen damlaların şaşkınlığı
Su içmeye gelen ceylanın tedirginliği var içerimde
Sen bana güzel şeyler söylemeyeceksin
Ellerimde afiş, arkamda polis var gibi geliyorum
Bu kadar da sıkıntı olmaz ki
Bir şey var anlamadığım anlamaya korktuğum
Sen sesini böyle karartmazdın
Telefonda hiç böyle konuşmazdın
Ben mezarlıklardan geçerken türkü söylemezdim
Türkü bilmezdim
Şimdi söylüyorum o türküleri
Mezarlıklardan geçiyormuşum gibi
Sesimi duymuyorum
İyi şeyler getiriyorum aklıma
Öpüyorum resmini, öpüyorum seni olmuyor
Korkum gitmiyor
Yüzümün gülmesi lazım
Gülmüyor
Sen bana güzel şeyler söylemeyeceksin
Görür görmez anladım gözlerindeki kararlılığı
Yüz hatlarından belli konuşacakların
Oturuşun hemen kalkacak gibi
Bütün vücuduna ezberletmişsin aklındakileri
Gözler hileyi sever
Ellerde
Hile içinde hilesizsin şimdi
Pusu mermileri gibi geliyor sesin
Kararlı ve kesin
“BİTTİ”
Sıcak betonlara buz gibi çarpıyor
“dost kalabiliriz” sözlerin
“görüşürüz” “görülmüştür” gibidir
Bütün dillerde
Ve bütün dillerde yalan cümledir
Sen bana güzel şeyler söylemedin
Sana güzel şeyler söylendiği için
Gerek yok üç kuruşluk züğürt tesellisine
Ben zaten peşin peşin ödemişim
Hesaptan bana kalanı
Ellerimle indirmişim camı çerçeveyi
Bu sıcak sokaklarda
Bu benim hakkım her zaman yürüyebilirim
Hiç bitmesin yeter bana arpa şekerim
