Bu anıyı anlatmak isterdim…
ama nasıl solgun… hiç bir şey kalmamış gibi-
çünkü uzaklarda gömülü, ilk gençliğim yıllarında.
Yaseminden gerilmiş bir ten…
o Ağustos gecesi? Ağustos muydu? – o gece…
Yalnız gözleri hatırımda hayal meyal; gözleri, sanırım
maviydi…
Evet, evet mavi, gökyakut mavisi.
çev: Barış Pirhasan
Konstantinos KAVAFİS
