Özlenen sevgili sesleri
ölenlerin, ya da bizim için
ölüler gibi yitip gidenlerin.
Bazan konuşurlar bizimle düşlerimizde;
bazan düşüncelerimizde duyulurlar.
Ve bir an için onların sesleriyle
başka sesler döner bize hayatımızın
ilk şiirinden –
uzaktan uzağa duyulup kaybolan bir ezgi
gibi gecede.
Konstantinos KAVAFİS
