Metin Altıok (Bergama, İzmir, 1941 – Ankara, 9 Temmuz 1993), Türk şair, yazar.
1941 yılında Bergama, İzmir’de doğdu. Karşıyaka Lisesi ve Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Felsefe bölümünü bitirdi. Bingöl’ün Genç ilçesinde, Karaman imam hatip lisesinde felsefe öğretmenliği yaptı.
Sivas katliamından (2 Temmuz) ağır yaralı olarak kurtuldu ancak komadan çıkamayarak 9 Temmuz 1993’te Ankara’da vefat etti.
Şiiri
Şiirleri 70’li yıllarda yayınlanmasına karşın Metin Altıok, şiirlerinin kaynakları bakımından 60’lı yılların geç ürün veren (ya da geç yayınlanan) şairlerinden biri olarak nitelendirilebilir.
Gezginde Servet-i Fünun’dan, Ahmet Haşim’den, Dranas’dan, İkinci Yeni’ye, ve 60’lı yıllar şiirinin bazı ortak söyleyişlerine kadar çeşitli etkilenmeler bulunmaktadır. Bu kuşağın en romantik, duygucu şairleri arasında olan sanatçının dili yalındır. Benzetme yapmayı, anlaşılması güç olmayan simgeler kullanmayı sevdi. Bu kitabında halk şiiri biçimlerinden de yararlandı.
Yerleşik Yabancı’da tüm şiirleri tek bir şiirmiş izlenimi uyandırmakta, söyleyişte ve konularda benzerlikler bulunmaktadır. Buna karşılık Kendinin Avcısında kendine özgü bir ses, romantik, acılı ve yalın bir söyleyiş gözlenir. Simge, alegori ve mecazlardan ölçülü bir tutumla yararlandığı bu şiirleriyle Türk şiirinin lirik geleneklerine bağlanmaktadır.
eserleri
* Gezgin (1976)
* Yerleşik yabancı (1978)
* Kendinin avcısı (1979, Ahmet Telli ile 1980 Ö. F. Toprak şiir ödülü)
* Küçük tragedyalar (1981)
* İpek ve klabtan (1987)
* Gerçeğin öte yakası (1990, Cemal Süreya şiir ödülü)
* Dörtlükler ve desenler (1990)
* Süveyda (1991)
* Alaturka şiirler (1992)
* Şiirin ilk atlası (1992)
* Hesap işi şiirler (1993)
* Bir acıya kiracı (1998-Bütün Şiirleri)
