güzdür
yapraklar
ayağa
düştüğünde
ve kuştur
göçmen
gökyüzü
güzdür
göçmez
kalır sızısı
ellerimin
güzdür
çünkü
anımsanır
tarihi
bütün
yenilgilerin
güzdür
ve kürttür
bir
yıldır
sarı
esmer
güzdür
demek ki
söylemeli
güzde
göçeni
ve göçmeyeni
güzdür
her çiçek
kendi
dağınca
alsın
rengini
büyüsün
her çocuk
kendi
dilince
Nevzat ÇELİK
