Turgut Uyar (d. 4 Ağustos 1927, Ankara – ö. 22 Ağustos 1985, İstanbul)
İstanbul’daki ilköğreniminden sonra, Konya Askeri Okulu, Işıklar Askeri Hava Lisesi ve Askeri Memurlar Okulu’nu bitirip Posof, Terme ve Ankara’da personel subayı olarak görev yaptı. İlk evliliği annesinin isteği ile oldu. 18 yaşında baba olan Uyar ilk eşinden olma 3 çocuğunu memurluk yaptığı yerlerde büyüttü. 1958’de askerlikten ayrılarak Türkiye Selüloz ve Kağıt Sanayisi’nin Ankara şubesinde çalışmaya başladı. 1966 yılında eşinden ayrılıp İstanbul’a yerleştiğinde o dönem Cemal Süreya ile ilişkisi bitme aşamasında olan Tomris Uyar ile şiir üzerine mektuplaşmaya başlarlar. Bu mektuplaşmalar evlilikle sonuçlanır. Tomris Uyar ile evliliklerinden bir erkek çocukları olur.
Hece ölçüsüyle yazdığı ve toplumsal konuları işleyen ilk iki kitabı Arz-ı Hal (1949) ve Türkiyem (1952)’den sonra, Dünyanın En Güzel Arabistanı’yla bireyin iç dünyasına yönelerek yalnızlığın ve çıkışsızlığın peşinde olmuştur. Tütünler Islak(1962) ve Her Pazartesi(1968) ‘de koruduğu bu çizgiyi, Divan(1970)’la geleneksel şiirin kalıplarına, Toplandılar (1974) ve Kayayı Delen İncir (1982)’le söz konusu dönemde yaşanan sınıfsal mücadelenin yansımalarına yerini bırakmıştır.
Eserleri
Şiir
* Arz-ı Hal (1949)
* Türkiyem (1952-1963)
* Dünyanın En Güzel Arabistanı (1959)
* Tütünler Islak (1962)
* Her Pazartesi (1968)
* Divan (1970)
* Toplandılar (1974)
* Toplu Şiir (1981, ilk dört kitaptaki şiirleri)
* Kayayı Delen İncir (1982)
* Dün Yok mu (1984)
* Büyük Saat (Son yazdıklarıyla birlikte bütün şiirleri 1984)
İnceleme
* Bir Şiirden (1984)
Çeviri
* (Tomris Uyar’la birlikte) Lukretius – Evrenin Yapısı
Ödülleri
* 1963 Yeditepe Şiir Armağanı Tütünler Islak ile
* 1975 Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü Lucretius’tan Evrenin Yapısı çevirisi ile (Tomris Uyar’la birlikte)
* 1981 Behçet Necatigil Şiir Ödülü Kayayı Delen İncir ile
* 1984 Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü Büyük Saat ile
