Ruhumu yedi kez aşağıladım:
İlki, onu yükseklere ulaşmaktan kaçındığını gördüğüm zamandı;
İkincisi onu topalın önünde topallarken gördüğüm zamandı;
Üçüncüsü kolayla zor arasında seçim yapması gerekip de, kolayı seçtiği zamandı;
Dördüncüsü bir yanlış yaptığı ve kendini başkalarının yanlışlarıyla avuttuğu zamandı;
Beşincisi güçsüzlüğe sabrettiği ve sabrını güce yorduğu zamandı;
Altıncısı bir yüzün çirkinliğini hor gördüğü ve onun aslında kendi maskelerinden biri olduğunu anlamadığı zamandı;
Ve yedincisi bir övgü şarkısı söyleyip de, bunun bir erdem olduğunu sandığı zamandı.
Kum ve Köpük — Halil Cibran
